Η Κίνηση για τον Πολιτισμό εκφράζει την υποστήριξη της για την άμεση ανέγερση του Κρατικού μας θεάτρου

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, 37 χρόνια μετά την ίδρυση του Κρατικού μας θεάτρου, του σημαντικότερου πυρήνα πολιτισμού στον τόπο μας, αυτό δεν ευτύχησε ακόμη να αποκτήσει τη δική του Στέγη. Η κατάρρευση της οροφής του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας έφερε ξανά στην επιφάνεια την ένδεια που χαρακτηρίζει για δεκαετίες την επίσημη πολιτιστική πολιτική αυτού του τόπου.

Αυτή την χώρα, του «απίστευτου» και της ανύπαρκτης διαχείρισης του πολιτισμού της, έψεξε η Κίνηση Πολιτών για τον Πολιτισμό με αφορμή το Μέγαρο Πολιτισμού. Εκφράστηκαν πιστεύουμε δικαιολογημένες ανησυχίες για την προνομιακή και υπερβολικά γενναιόδωρη έγκριση και αποδέσμευση κονδυλίων για ένα Μέγαρο τη ίδια στιγμή που το Κρατικό Θέατρο όπως και τόσα άλλα έργα ύψιστης σημασίας εκκρεμούν για δεκαετίες. Χειροκροτήθηκε ένα εντυπωσιακό έργο, σπεύδοντας να το χαρακτηρίσουν ως... «το έργο του αιώνα» την ίδια στιγμή που το Κρατικό μας Θέατρο δεν είχε Στέγη πάνω από το κεφάλι του, κάτι που τώρα και κυριολεκτικά δυστυχώς ισχύει...

Τώρα, 37 χρόνια μετά, οι διοικούντες τον ΘΟΚ ενημερώνουν ακόμη για να εξασφαλίσουν από τη Βουλή την έγκριση κάποιων εκατομμυρίων συμπληρωματικού προϋπολογισμού, απαραίτητου στην πραγματοποίηση του αυτονόητου. Στην περίπτωση του Κρατικού μας Θεάτρου βλέπετε χρειάζεται ακόμη να πεισθούν βουλευτές, πολιτικοί, ειδικοί και παρα-ειδικοί για το επείγον αυτού που έπρεπε να έχει γίνει πριν 30, πριν 20 πριν 10 χρόνια.
Είναι λοιπόν να μην ανησυχεί ο κάθε ένας που έχει έστω και την ελάχιστη σχέση με τα πολιτιστικά πράματα του τόπου ότι ενώ για κάθε αυτονόητο βήμα που η Πολιτεία οφείλει να κάνει χρειάζεται δεκαετίες -με μόνιμη δικαιολογία την έλλειψη οικονομικών πόρων- στην περίπτωση του Μεγάρου χωρίς έρευνες και μελέτες βιωσιμότητας, χωρίς καθαρούς στόχους και διαδικασίες ακολουθήθηκε πορεία express;

Η επένδυση, ιδιαίτερα αυτής της κυβέρνησης, στον πολιτισμό πρέπει σαφώς να διαφέρει από εκείνη των περασμένων.

Αυτή είναι και η προσδοκία όλων μας και τίποτα περισσότερο δεν ζητούσε η Κίνηση από την πρώτη της κιόλας διακήρυξη: σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και αναγκαιοτητών και τη δέσμευση με χρονοδιαγράμματα για την έναρξη όλων των έργων που επείγουν για μια σωστή πολιτιστική υποδομή κι ανάπτυξη του τόπου.


8 Ιουλίου 2008