Προέχει η Κυπριακή Βιβλιοθήκη κατά παρασάγγας

Της Ρήνας Κατσελλή

Ανοικτή επιστολή προς
τον πρόεδρο Κίκη Λαζαρίδη και μέλη
Ιδρύματος Πολιτισμού Κύπρου


Αξιότιμε πρόεδρε Κίκη Λαζαρίδη, Κυρίες, Κύριοι,
Τα πρακτικά της Συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου, στις 27/8/2003, που περιέχουν την
απόφαση για τη δημιουργία Μεγάρου Πολιτισμού Κύπρου, λένε κατά λέξη,
“Εγκρίνει τη δημιουργία ‘Μεγάρου Πολιτισμού Κύπρου, το οποίο θα στεγάσει το Κέντρο Μουσικής και την
Κρατική Βιβλιοθήκη, στο χώρο που έχει προβλεφθεί στο πολεοδομικό σχέδιο της ευρύτερης περιοχής του
ΓΣΠ...” (αρ. Απόφασης 58.444).
Βάσει αυτής της απόφασης η
Κυβέρνηση ζήτησε και πήρε τη χορηγία των 80 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη συνέχεια
η Κρατική Βιβλιοθήκη απαλείφθηκε από την ιδρυτική πράξη του Ιδρύματος Πολιτισμού Κύπρου και ως διά μαγείας αναφέρεται ότι θα στεγάσει μουσική βιβλιοθήκη (!) ... Δηλαδή ξεγελάστηκε κανονικότατα η Ευρωπαϊκή Ένωση!
Το μέγα έγκλημα όμως δεν είναι αυτό. Πολύ σωστά το Υπουργικό το 2003 ζήτησε να στεγαστεί
η Κρατική (Κυπριακή) Βιβλιοθήκη, διότι είναι κάτι που επείγει να γίνει εδώ και δεκαετίες, αλλά καμιά κυβέρνηση, εκτός από αυτήν του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν έκανε το τολμηρό βήμα να ψηφίσει ειδικό γενναίο κονδύλι για να τη στεγάσει.
Τώρα το Ίδρυμα Πολιτισμού Κύπρου έχει Συμβούλιο, έχει στέγη και έχει προσλάβει πέντε υπαλλήλους, έχει ιστοσελίδα κ.λπ. Η Εθνική Βιβλιοθήκη μας, όμως, που είναι θεσμοθετημένη από το 1987, και κανονικά αποτελεί την κεντρική μήτρα της μνήμης τους κράτους μας και όχι μόνο, είναι υποβαθμισμένη με τα βιβλία και τα αρχεία
της να λειώνουν σε ένα νοικιασμένο υπόγειο στην βιομηχανική περιοχή Στροβόλου, ανίκανη να επιτελέσει και τους δεκάδες άλλους σκοπούς που επιβάλλεται να διεκπεραιώνει.
Η σημερινή Κυβέρνηση, μεσω του τωρινού υπουργού Παιδείας προτείνει γελοία μέτρα -κοινώς ππατσιαρίσματα-, χωρίς να αντιλαμβάνεται το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος αυτού του λαού.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι του Ιδρύματος Πολιτισμού Κύπρου, θέατρα έχουμε για να φέρνουμε
από το εξωτερικό όπερες, σχολές χορού και αίθουσες για να δρουν οι άξιοι χορευτές και άλλοι
καλλιτέχνες, δόξα σοι ο Θεός, για γήπεδα ξοδέψαμε δισεκατομμύρια σε όλη την Κύπρο, για να σκυλλοβρίζονται και να αλληλο-τραυματίζουνται οι ποδοσφαιρόφιλοι, πολύ καλά, διότι εκτονώνουνται και μας αφήνουν ήσυχους.
Όλα αυτά όμως δεν δικαιολογούν να αφήνουνται μοναδικές εφημερίδες του 19ου και 20ού αιώνα
και άλλα σημαντικά αρχεία, που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, να σαπίζουν ανεπιστρεπτί και να καταστρέφουνται.
Αυτά που χάνουνται, χάνουνται διά παντός, δεν μπορείς να πεις ότι θα τα αντικαταστήσεις σε πέντε δέκα χρόνια. Η μνήμη μας δεν επανέρχεται, ακρωτηριάζεται, χάνει χέρια, πόδια, χωρίς ελπίδα επανόρθωσης.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι ένα από τα πιο απα- ραίτητα ιδρύματα της υπόστασης κάθε κράτους και εμείς -οι αστοιχείωτοι- νομίζουμε ότι είναι απλά μια δανειστική βιβλιοθήκη που θα ικανοποιηθεί με το να στεγαστεί σε ένα μέρος της πρώην βιβλιοθήκης Φανερωμένης! Ή, το πλέον τραγελαφικό, να συγχωνευθεί με την βιβλιοθήκη
του Πανεπιστημίου Κύπρου (!)... Είμαστε ασυγχώρητοι!
Το Ίδρυμα Πολιτισμού Κύπρου πώς θα εξυψώσει το “επιστημονικό επίπεδο του λαού της Κύπρου”, που αναφέρεται στην ιδρυτική του πράξη, όταν αυτό είναι ο κύριος υπεύθυνος για το ότι αυτό το κράτος έχει αλτσχάιμερ όσον αφορά την ιστορική μνήμη και τα αρχεία του; Θα κάνει μόνο φεστιβάλ και παναΰρκα με όπερες;
Δεν έχω τίποτε εναντίον των φεστιβάλ, ούτε της μουσικής και του χορού που λατρεύω, αλλά κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε και να βάλουμε προτεραιότητες σε αυτό τον τόπο. Προέχει η Κυπριακή Βιβλιοθήκη κατά παρασάγγας από όλα τα υπόλοιπα.
Ελπίζω η επιστολή μου να ληφθεί υπόψη και το Ίδρυμα Πολιτισμού Κύπρου να σοβαρευτεί και να επαναφέρει τους πρωταρχικούς στόχους για τους οποίους ιδρύθη, και όχι να χρησιμοποιεί για αλλότριους σκοπούς τα χρήματα και το χώρο που προοριζόταν, πολύ σωστά, για στέγαση κατά προτεραιότητα της Κυπριακής Βιβλιοθήκης.
Φιλελεύθερος 7 Οκτωβρίου 2008