Περί «Μεγάρου Πολιτισμού» και Πολιτισμού

Μέσα στον περασμένο χρόνο, 2007, από την τακτική εβδομαδιαία μου στήλη στις εφημερίδες « Κυπριακό Ποντίκι» και «Επικαιρότητες» της Λεμεσού υπό τύπο αλληλογραφίας με τον τέως «πολυχρονεμένο άρχοντα» του τόπου Τάσσο Παπαδόπουλο» ασχολήθηκα επανειλημμένα και με το υπό δημιουργία «Μέγαρο Πολιτισμού» λέγοντας του ανάμεσα σε άλλα:
… «Μήπως τα «Μέγαρα Πολιτισμού» αποτελούν μια αρχοντοχωριάτικη, μεγαλομανή «πολιτιστική» βιτρίνα για να καλύψουμε το ρακένδυτο κορμί του πολιτισμού μας και των άπειρων αναγκών του;
Χωρίς να αξιολογούμε τις ανάγκες μας αυτές να προγραμματίζουμε τις προτεραιότητες μας, να επιμερίζουμε δίκαια και ισόποσα τις κατά τόπους αυτές ανάγκες στη σωστή διαχείριση της πολιτισμικής μας παραγωγής και κληρονομιάς;» ( 8/2/07)

… «Για να σοβαρευτούμε όμως και λίγο πολυχρονεμένε μου. Θυμάσαι τι σου έλεγα στο περασμένο μου γράμμα για τον πολιτισμό;
Για να σου το θυμίσω: «Ελέχθη από κάποιον (και το προσυπογράφω) πως ο πολιτισμός δεν είναι το επιδόρπιο είναι το κυρίως πιάτο στη ζωή μας. Και πως πολιτισμός είναι και η παραγωγή έντιμης και σύγχρονης πολιτικής. Ας κρατήσουμε λοιπόν από τις συμπεριφορές του χθες, δείγματα έστω, ήθους και καλής αισθητικής πετώντας τα, όλο και χειρότερα αναπαραγόμενα, υποπροϊόντα, εισηγμένων ξένων συρμών και νοοτροπιών.»
Θυμάσαι επίσης πριν μερικούς μήνες όταν εξάγγελλες το μεγαλεπήβολο και αρχοντοχωριάτικο εκείνο … «project» το συνάδον μέσα στο γενικότερο σύγχρονο κυπριακό πνεύμα νοοτροπιών τύπου, «la folie de grandeur» και «megalomania; Περί των Μεγάρων Πολιτισμού των πολλών πολλών δεκάδων εκατομμυρίων λιρών; Σου έλεγα λοιπόν μεταξύ άλλων:
«Θα αναγείρουμε το μεγαλύτερο Μέγαρο Πολιτισμού στον κόσμο! Σε μια χώρα με την μικρότερη παραγωγή Πολιτισμού στην Ευρώπη λέω εγώ και ας με διαψεύσουν.»
Όχι μόνο δεν με διάψευσε κανένας άρχοντα μου αλλά ήρθε δυστυχώς το τελευταίο ευρωβαρόμετρο (αχ και να μ’ άκουγες και καμιά φορά έγκαιρα!) ΝΑ ΜΕ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ, ότι από πολιτισμό βρισκόμαστε στον πάτο της Ευρώπης! Μαζί με την Ελλαδίτσα μας! ( χέρι χέρι πάμε σε όλα αυτά ). Και μιλάμε βέβαια για παραγωγή, δημιουργία και πολιτισμικές δραστηριότητες. Όχι για Μέγαρα και Παλάτια! Και δεν φταίει η έλλειψη Μεγάρων και Παλατιών αν δεν πάμε θέατρο, δεν διαβάζουμε βιβλία, δεν πάμε σε βιβλιοθήκες, στα μουσεία και τις πινακοθήκες (ούτε καν σ αυτά τα λίγα και φτωχά που έχουμε). Τελευταίοι σε όλα! Πρώτοι όμως σε άππωμα και καύχημα για το πολιτισμικό και το κοσμοπολίτικο μας επίπεδο! Και γι αυτά όμως επίτρεψε μου να αμφιβάλλω και πάλιν κι ας με διαψεύσει κάποιος και πάλιν!

Στην Κύπρο του 21ου αιώνα, αυτήν των developpers και των νεόπλουτων ληστών του χρηματιστηρίου μόνη αξία που ισχύει είναι ο εύκολος και γρήγορος πλουτισμός και μόνη φιλοσοφία το, «για πράττε για μετάπραττε για πού την Κύπρο φύε» 2 Νοεμβρίου 2007

Τα λόγια αυτά είναι σήμερα πολύ πιο επίκαιρα παρά ποτέ…

Τίτος Κολώτας